without portion, destitute, unprovided for;
indivisible, inseparable.
ἁμέτοχος, ἅμοιρος. non particeps, expers, carens. Չունօղ զմասն եւ զբաժին. անմասն. անկցորդ. անունակ. հեռի. օտար. զուրկ, հեռու, առանց. լագասըզ. պէրի. մահրում. պինասիպ.
Անմասն եւ անբաժ է սա ի բարւոյն բնութենէ։ Երկնայինն ի հողեղէն գոյացութենէն անբաժ է։ Անբաժ ի բարի յուսոյ։ Անապակ ահք՝ բարի յուսոյն անբաժք։ Ձայնի անբաժ է յօդաւորի անասունդ. (Փիլ.։)
Մոլորեալք ոմանք՝ ի ճշմարիտ իմաստութենէն անբաժք. (Կիւրղ. գանձ.։)
Թով անբաժ ի վիմաց։ Անբաժ ի բուրաստանաց, կամ ի հակառակին հաղորդութենէ, կամ յիմաստութեան մասնէ, կամ ի զգալոյ։ Ոչ անբաժս ի քննող հասմանէ. (Պիտ.։)
Անբաժ ի պտղոյն, կամ ի պտղոցն արգասաւորութենէ. (Սարգ.։)
Զի եւ նոքա յայսպիսեաց աստի անբաժ ոչ են. (Իգն.։)
Անբաժ բարւոյ. (Պիտ.։)
Անբաժ զօրութեան, տարակուսանաց, ախտի. (Անյաղթ յ Արիստ.։)
Անբաժք բբաց, եւ աչացուք. (Մագ. լ։)
իբր անբաժան. անանջատ. անզատելի. չբաժնըւած. այրըլմազ, նամէֆրուգ.
Զպարզն եւ զանբաժն։ Ըստ միոյ պարզ եւ անբաժ հաւատոյ. (Մաքս. նշ. եկեղ.։)
Անբաժ եւ անորիշ գոլով ի մարմնոյն Աստուածութիւնն ... Հուրն անքակ եւ անբաժ մնայ յոսկին եւ յարծաթն. (Զքր. թղմ.։)
Խոնարհեալ ի ստորինս, որ էին իսկ ի բնէ անբաժ ի ներքնոցս. (Նար. ԼԴ։)
Ոգւով բեւեռեալ ընդ սրբութեան սիրոյդ անբաժ հիւսմամբ. (Տաղ.։)