s.

indivisibility.

s.

ἁμερεία, τὸ ἁχώριστον. indivisibilitas, inseparabilitas. Անբաժանելի գոլն՝ պէսպէս օրինակաւ. թագսիմ օլունմազլըգ.

Գերազանցեալ անբաժանութիւն բոլոր աստուածականին միութեան։ Վասն պարզութեանն եւ միութեան գերաբուն անբաժանութեանն. (Դիոն. ածայ.։)

Քանակութեամբ առեալն բաժանի. իսկ անբաժանութիւնն աներեւոյթ է մարմնոյ. (Մաքս. անդ։)

Ոչ ոք է ի մարդկանէ, որ ոչ որոշեաց զինքն յաստուածայնոյն կամաց ըստ մասին ինչ իրի կամ ժամանակի. բայց միայն Քրիստոսի անբաժանութիւն կամացն պահեցաւ. (Աթ. ՟Գ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անբաժանութիւն անբաժանութիւնք
accusatif անբաժանութիւն անբաժանութիւնս
génitif անբաժանութեան անբաժանութեանց
locatif անբաժանութեան անբաժանութիւնս
datif անբաժանութեան անբաժանութեանց
ablatif անբաժանութենէ անբաժանութեանց
instrumental անբաժանութեամբ անբաժանութեամբք