adj.

that does not calumniate, that does not detract;
irreproachable, irreprehensible.

adj.

ἁκατηγόρητος, ἁνεπίληπτος. accusationi non obnoxius, irreprehensus. Որ ոչն բամբասի. ազատ ի բամբասելի իրաց. անպարսաւ. անմեղադրելի. անստգիւտ. այպ օլունմազ, այըպսըզ, զայրի մու աթէպ.

Հարցուփորձեալ լինի, եթէ անբամբաս է. (Փիլ.։)

Եղիցի վերակացուն անբամբաս յամենայնի. (Յճխ.։)

Երեւեսցի տէրութիւնն անբամբաս. (Եղիշ. ՟Բ։)

Անբամբասն առաւել է քան զանբիծն. (Ոսկ. կողոս.։)

Պէն՝ պատուիրէ կալ անբամբաս ի յայս չարեաց՝ յորում թէ կաս. (Շ. այբուբ.։)

Եւ որ ոչն բամբասէ զայլս.

Լինել անոխակալ, անբամբաս. (Սկեւռ. աղ.։)