adj.

ԱՆԲԱԽՏ կամ ԱՆԲԱԽՏԵԼԻ. Իբր դժբախտ. հէգ. պահթսըզ, թալիհսիզ.

Անբախտի Եւտիքոսի արշիմանարիտին. (Ոսկիփոր.։)

Որ ի բարեբախտութեանն անբախտելի. (Ոսկ. սղ. ԼԸ.) յն. անբերելի ἁφόρητος.