dissolute, debauched, libertine, licentious, wanton, lewd;
prodigal, profuse.
( ի հյ. առակ. եւ թ. առ, ըրզ) անամօթ. անպատկառ. անարգել. վատնիչ ընչից. զեղխ եւ շռայլ. առսըզ. էտէպսիզ. եօսմա. շէհվէթլի. միւսրիֆ. ἁκόλαστος, luxuriosus.
Անառակ է (այս ինքն պատճառ անառակութեան) գինի. (Առակ. Ի. 1։)
Անառակ կեանք կոչեցան, այս ինքն ոչ ողջախոհ. (Սահմ. ՟Ը։)
Զանառակ որդին մերձեցոյց ի հայրենի ժառանգութիւնն. (Նար.։)
Ընդ անառակին որդւոյ գոչեմ առ Հայրդ գթած. (Շար.։)
Անառակ է, պոռնիկ է, այլ քրիստոնեայ է. (Խոր. ՟Գ. 63։)
Յանառակ կանանց, կամ յարանց. (Շ. ընդհ.։)
Զտուն հայրենի անցուցեալ (էր) անառակ սեղանով. (Ոսկիփոր.։)
Եւ անօրէն. անկարգ. խառնակ. ἅθεσμος, ἅτακτος, lege carens, ordinis expers, եօլսուզ, գարըշըգ, իզամսըզ, օրանսըզ.
Անառակ մոլորութեամբ զգածեալք. (՟Բ. Պետ. ՟Գ. 17։)
Ծով ծփմամբ եւ անառակ բախմամբ հողմոց մոլեալ վայրենաբար. (Պիսիդ.։)
Վասն անառակ վարուց. (Խոր.։)
Անառակ որովայնամոլութեամբ. (Պիտ.։)
Անառակ անօրէնութեամբ. (Փարպ.։)
Անառակ խօսք, երեւմունք. (Խոսր.։)
Անառակ ընթացք. (Նար.։)
Անառակ եւ անկարգ գնացիւք. (Շ. ընդհ.։)
Ոմանք շամբուշք եւ փառամոլեալք յանառակ շրջագնացութենէն. (Պիտ.։ Իսկ յասել անդ.)
Զայս մի ըստ միոջէ թուել զանառակն կորուստ (պատուոյ, իշխանութեան, եւ ընտանեաց) ոչ է հարկաւոր. մարթ է իմանալ որպէս անօրինակ, մեծ յոյժ։