pl. s.

supplication, petition;
գիր աղեբսանաց cf. Աղերսագիր.

s.

Աղերս. աղաչանք. աղօթք. րիճտ. նիյազ. տուա.

Անառակ որդին աղերսանօք աղաչէր զքեզ. (Շար.։)

Զաղի եւ զողորմ եւ զաղերսանաց բանս խօսիցի. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 8։)

Զձեռն շարժեաց ի պատճառս աղերսանաց. (Յհ. կթ.։)

Զաղերսանս ըղձիցս յերկինս առաքեմ։ Այս Սողոմոնի յուսոյ աղերսանք. (Նար. ՟Ի՟Գ. ՟Խ՟Ը։)

Հայեսցիս յաղերսանս բանիս. (Լմբ. պտրգ.։)

Եթէ ի թռչման աղերսանքն կասեցին, ողորմութեանն զօրութիւն զնա թեթեւացուսցէ. (Բրս. ողորմ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աղերսանք
accusatif աղերսանս
génitif աղերսանաց
locatif աղերսանս
datif աղերսանաց
ablatif աղերսանաց
instrumental աղերսանաւք