now ! now then ! come on !
δή, ἁλλά, γάρ, πλήν, εἶα nunc ergo, enim, eja, ἅγε, φέρε age, agedum. հէլէ, տէ՛, տէ՛յինատի. է՛յ. Հա՛պա. օ՛ն. բայց արդ. ե՛կ. ա՛ծ. բե՛ր.
Մատհրամանոյն (մակբայ). աղէ՛, թո՛ղ, ա՛ծ, ե՛կ, բե՛ր։ (Թր. քեր.)
Աղէ՛ հա՛րց զԱստուած։ Աղէ պատմեա՛ ինձ։ Աղէ հա՛րց զազգն առաջին։ Աղէ ածէ՛ք զմտաւ։ Բայց արդ աղէ դուք եկա՛յք։ Բայց աղէ՛ զարժանն իսկ, տո՛ւք ողորմութիւն։ Բայց աղէ՛ դու, քե՛զ ասեմ. (Դատ. ՟Ժ՟Ը. 5։ Յոբ. ստէպ։ Եբր. ՟Ժ՟Բ. 3։ Ղկ. ՟Ժ՟Ա. 41։ ՟Գ. Մակ. ՟Ա. 9։)
Արդ աղէ՛ ընդ միտ հարկանելով ցի ձեզ ինքեանս գիտիցէք։ Բայց աղէ զվաղնջո՛ւցն յիշեցէք։ Այլ ո՛վ, աղէ՛, դարձեալ պաշարեալ թշուառականս ես հեծեծելի եւ եղկելի. (Պիտ.։)
Աղէ դուք, օ՛ն եկայք, ի վեր յերկինս ելեալ մտցուք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։)