branch, bough;
knot, joint;
—ք մատանց ձեռին, the fingers;
—ովք վարակեալ, knotty, nodous, knobby, gnarly;
hill, height, hillock.
(յորմէ Ոստնուլ, Ոստիկան, Աստիճան, Աշտանակ, եւ այլն. լծ. թ. իւսթ. այսինքն ի վեր, ի վերայ) κλάδος ramus. եւս եւ κλῆμα palmites βλαστός germen στοιβός frondes ὅζος nodus. իսկ թաւ ոստ, θύρσις thyrsus. տե՛ս եւՍՏԵՂՆ, ՇԱՌԱՒԻՂ. Ուղէշ կամ ճիւղ տնկոց արձակեալ ի վերնակողմանս բնոյ. եւս եւ Մնացորդ. հետք ճիւղոյ հատելոյ. ճուղ. եբր. տալիօթ, շիքքէլիմ, անափ եւ այլն.
Առնուցուք ոստս ի տերեւախիտ ծառոց, եւ յուռեաց, եւ զոստս հագնեաց ի ձորոց։ Ձիթենի գեղեցիկ, անպիտանացան ոստք քո։ Վասն երկայնութեան ոստոց իւրոց։ Հանգչել յոստս նորա։ Զփայտն խեղաթիւր եւ ոստովք վարակեալ ( պուտագլը )։ Թաւ ոստս.եւ այլն։
Նմանութեամբ ասի.
Ոչ մանրեցեր զոստս իմոց մատանցս. (Նար. ՟Ե։)
Ոսկւոյ ոստ վասն հոծութեանն կարծրագոյն ելով սեւացեալ ադամանտ (կոչի). (Պղատ. տիմ.։)
Անտոն ոստ անապատի, հովտաց լերանց աղբիւրականց զարդ անապատի. (Տաղ.։)
որպէս Բլուր, կամ փոքր մի բարձր վայր.
Կալ ի ձախմէ ջուրցն ի վերայ ոստոյ միոյ իբրեւ ի դիտանոցի։ Շինէ իւր տուն բնակութեան ի վերայ ոստոյ միոյ առ եզերբ գետոյն։ Զարքունիսի փոխէ վերոյ անտառին յոստ մի. որ ըստ պարսկական լեզուին դուին կոչի, որ թարգմանի բլուր. (որ եւ Ոստան դըւնայ). (Խոր. ՟Ա. 10. 11։ ՟Գ. 8։)
Իդաշտն հերմոնի ... զտեղի առեալ յոստ մի անջրդի՝ փակեցաւ ի թուրքաց. (Վրդն. պտմ.։)