adj.

without branches;
that does not rise or stir.

adj.

ԱՆՈՍՏ որ եւ ԱՆՈՇՏ. իբր Անընդոստ. որ ոչ ի վեր ոստնու, կամ ոչ ի վեր վազէ. անշարժ. խիստ. դիմակաց. անմեղկելի. որպէս յն. ἁνήλατος. contumax, inobediens, non emollitus.

Մնացի իբրեւզսալ դարբնաց անոստ։ Անոստ սաստկութիւն կարծրութեան չարին կակղացեալ. (Նար. ՟Կ՟Դ. եւ Նար. առաք.։)

adj. adv.

cf. ԱՆԸՆԴՈՍՏ.