shoot, sprout, twig, sucker, sprig;
offspring, scion, sons, descendants, posterity;
beam of light, gleam, ray;
branch, part, member of body;
cf. Ճառագայթ;
— արմատոյ, root-tips;
— անուոյ, spoke of wheel;
— օրհնութեան, blessed offspring;
— դառնութեան, accursed progeny.
ՇԱՌԱՒԻՂ կամ ՇԱՌԱՒԵՂ. (լծ. լտ. սու՛ռգուլուս ). φυή , βλαστός germen παραφύας, ἕκφυσις, μόσχευμα surculus, propago ῤάδαμος ramus κλών ramulus ὄρπηχ stolo, virga. Ստեղն, ուղէշ, բարունակ, ճիւղ տնկոյ վերաբուսեալ յարմատոյ կամ յոստոյ իբրեւ գաւազան. ընձիւղ. բողբոջ. ծիղ. ճուղ. ֆիլիս. (յն. ֆիի՛, բառաֆի՛օս եւ այլն) Նմանութեամբ՝ Ծնունդ. սերունդ. զաւակ. թոռունք.
Զշառաւիղ արմատոյ դորա թողէ՛ք յերկրի։ Յընտիր ընտիր մայրից, ի գլխոյ շառաւիղացն նորց։ Մինչեւ ի գետս են շառաւեղք նորա։ Ի շառաւեղէ ելեր որդեա՛կ իմ։ Արձակեաց շառաւիղ, եւ ծաղկեաց ծաղիկ։ Ն նեխութենէ նորա ելցէ շառաւիղ իւր։ Թէպէտեւ կտրեսցի, միւսանգամ ծաղկեսցէ, եւ շառաւիղ նորա մի՛ պակասեսցէ։ Ի փուտ շառաւեղաց մի՛ տայցէ արմատս ի խոր։ Շառաւիղք թերակատթարք։ Գեղեցիկ շառաւիղօք.եւ այլն։
Յոստոց անտի բազմատեսակ շառաւեղք. (Եղիշ. հոգ.։)
Ազգին շառաւիղ, փոխանորդութեան ոստ. (Նիւս. կազմ.։)
Յաստուածատունկ ի դրախտէն ծագեցաւ մեզ շառաւիղ։ Ի հօրէն լուսոյ շառաւիղ բարի տէր վրթանէս։ Լուսազարդեալ շառաւիղօք սրբոյն գրիգորի. (Շար.։)
ՇԱՌԱՒԻՂ. Ճիղ անդամոց. մասունք մարմնոյ.
Կինք ոտից նորա, այսինքն շառաւիղ ծնկեաց նորա. (Վանակ. յոբ.։)
Մօտ ի մօտ շառաւիղս իմն աճառապատս՝ ի ձեռն վզին ուլան՝ խառնեալ ունի. (Նիւս. կազմ.։)
ՇԱՌԱՒԻՂ. Ստեղն կամ Ճառագայթ լուսոյ. ճաճանչ. շող. ցոլք. եւ Շանթ. կայծակն հրոյ. որպէս ἁκτήν radius եւ σπινθήρ scintilla. վր. շառավանդի. տե՛ս եւ ՇԱՌԱՅԼ.
Լուսոյ վերնոյն շառաւիղք թափանցանց միութեամբ եւ այլն. (Նար. ՟Հ՟Ե։)
Ցոլմունք շառաւեղաց հրեղինաց հատանէին ի նմանէ. (Պիտառ.։)
Երեւեցաւ աստղ մի գիսաւոր, եւ օրըստօրէ աճէր վարս եւ շառաւիղ աստեղն. եւ շառաւեղք վարսին հասանէր յարեւելից մինչեւ ի մէջ երկինս. (Մաղաք. աբեղ.։)
Որպէս շառաւիղ փոքր ինչ արկեալ՝ յանկարծակի հուր բորբոքեցաւ, եւ ի բարձունս վառեցաւ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 17։)