adj.

moveable, moving;
versatile, unsteady, unsettled;

ast.

առաջին —, the primum mobile;
— ի հողմոյ, shaken by the wind;
— եւ անշարժուն ստացուածք, personal and landed property.

adj.

κινούμενος mobilis, qui movetur. Ունակ շարժման. շարժական. որպէս ինքնաշարժ.

Ամենայն տողուն՝ շարժուն ի վերայ երկրի. (Ծն. ՟Է. 14. 21։ ՟Ը. 19։)

Որ առողջ միտս ունին, ո՛չ զշարժունսն, այլ զշարժիչն պարտին փառաւորել։ Շարժնոցն եւ փոփոխելեաց. (Եզնիկ.։)

Շարժնոցն ամենեցունց ոչ դադարիլ։ Շարժնոցն առ միմեանս խաղաղելով. (Դիոն. ածայ.։)

Եւ որպէս Երերուն. փոփոխական. դիւրաշարժ. յողդողդ. եւ Շարժեալ. ցնցեալ.

Եղէգն շարժուն ի հողմոյ։ Չաափ բարւոք՝ թաթաղուն՝ շարժուն՝ զեղուն. (Մտթ. ՟Ժ՟Ա. 7։ Ղկ. ՟Ե. 24։ եւ ՟Զ. 38։)

Պահեաց զմիտս իւր հաստատուն, եւ ոչ շարժուն. (Եւս. պտմ. ՟Դ. 15։)

Շարժուն կամաց, եւ անհաստատ երեսաց. (Բրս. հց.։)

Եւ Տեղափոխելի (ինչք).

Թողեալ նմա զամբողջ կեանս իւր՝ զշարժուն եւ զանշարժուն՝ բազմապատիկ ստացուածս. (Տէր Իսրայէլ. մարտ. ՟Ժ՟Է.։)