ploughed land;
cf. Գործունեայ.
ԳՈՐԾՈՒՆ ԳՈՐԾՕՆ ἑνεργός, ποιῶν activus, efficax, faciens Ունակ գործոյ. ո՛չ անգործ. գործօղ. ներգործական. ազդոյ. որ եւ ԳՈՐԾՈՒՆԵԱՅ. բան ընօղ, բան տեսնօղ.
Գործուն եւ արդակ։ Զաստուածային զօրութիւն գործու՛ն կամէիր՝ թէ իցէ. (Փիլ. սամփս. եւ Փիլ. յովն.։)
Ջերմ եւ գործուն եւ շարժուն. (Նիւս. կազմ.։)
Գործուն եւ հնազանդ. (Վեցօր. ՟Զ։)
Գործօնեաց գործոյն տացեն զայն. (՟Դ. Թագ. ՟Ժ՟Բ. 14։)
Մին չար, եւ չարեաց գործօն. (Եզնիկ.։)
Գործօն ... գործօնք. (Վրք. հց. ձ։ (ըստ յն. օ՛ն, է ընդունելութիւն՝ օղ)։)
Մերթ իբր Գործեալ (կր). ի վար արկեալ.
Զոր օրինակ անձրեւ զի մի է առ երկիր գործուն, եւ առ անգործ. զի որ գործեալն է, բերէ արդիւն շահեկան. իսկ այն՝ որ անգործն է, բերէ փուշ եւ տատասկ. (Եփր. եբր.։)
Եւ իբր Գործելի. գործիական, աշխատալի. չէթին, կիւճ.
Ամենայն ինչ գործ գործուն յայնմ աւուր մի՛ գործիցի. (Եփր. ել.։)