adj. s.

savant, instruit.

adj.

ἑπιστήμων . cf. ՄԱԿԱՑՈՂ.

Մակացուք ասեմք վասն ունելն ինչ ըստ իւրաքանչիւրոցն հանճարոյ. (Արիստ. որակ.։)

Զգուշական եւ ընտրօղ մակացու. (Քեր. քերթ.։)

Նաւապետ մակացու եւ հմուտ։ Մակացու աջոյդ վերծանեալ զտառ. (Մագ. ՟Ա. ՟Ծ՟Դ։)

Քրտնաջան աշխատութեամբ մակացու լինել հոգեւոր իմաստից։ Բարձրագոյն ճառիցս մակացու լինել. (Սարգ. յռջբ. եւ Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ը։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ընդդիմակացութիւն, ութեան

Ծմակացուցանեմ, ուցի

Մակացութիւն, ութեան

Voir tout