adj.

ἕμψυχος, ἕμπνους animatus, spirans, vivens. որ եւ ՆԵՐԱՆՁՆԱՒՈՐ. Հոգիաւոր, եւ հոգեկան. շնչաւոր, շնչական. կենդանի. հոգեղէն, բանական.

Կամելով ցուցանել, եթէ մարդ ներանձնական է, այսինքն շնչական, յընդհանրականացն զայսոսիկ ցուցանեմք. ամենայն կենդանի շնչական է։ Զզանազանութիւնս սոցա ասաց գոլ ներանձնականս, այլ ոչ մարմնականս, որ է առաքինութիւն եւ մակացութիւն. (Անյաղթ պորփ. եւ Անյաղթ ստորոգ.։)

Ոչ յոլովագոյն դեգերեալք տեղեկագոյնն լեալ իմաստութեան ներանձնական արհեստից. (Սիւն. առ գերմ.։)