to introduce.
εἱσάγω, ἑνάγω introduco, induco, refero, instituo. Ի ներքս ածել. մուծանել. ի մէջ ածել. յառաջ բերել. վերածել. ձեռնարկել. հետեւեցուցանել. նախակրթել. հրահանգել.
Աստուած՝ որոյ ես եմ, եւ պաշտեմ զնա, ասէ, ներածելով զնոսա ի հաւատս. (Ոսկ. գծ.։)
Առաջինն դրութեամբ յառաջելոյ՝ ներածէ զհետեւեցեալն. եթէ մարդ, եւ՛ կենդանի. այլ արդ մարդ, ապա ուրեմն եւ կենդանի։ Զի՞ զմարմինս դասեաց նախ անմարմնոցն. եւ ասեմ, թէ վասն ներածիցելոցն (կրթելի համբակաց). վասն զի նոցա ստուգագոյն է մարմին քան զանմարմին. (Անյաղթ վերլծ. արիստ. եւ Անյաղթ պորփ.։)
Տաւրոսք, ուր պատուեալ լինէր արտեմիս. արդ իփիւգենիայի դստերն ագամեմնոնի ներածելով անդ, եւ այլն. (Նոննոս.։)
Մի՛ ինձ աստ զանյուսութեան ներածցես զերկիւղ ո՛վ դու, այլ զբնաւորականին։ Թէ ախտ ներածես վարկանել (կամ ներածիլ վարկանիս) յերկիւղն, սակս է՞ր ոչ ի քաղցն եւ ի ծարաւն. (Թէոդոր. մայրագ.։)
Գոգցես թէ յանգոյութիւն զգոյն խնդրէ ներածել. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Յիւրեանցն շարադրութիւնսն ներածեալ իցէ երջանիկ հարանց զունակութեան եւ զպակասութեան բան. (Խոսրովիկ.։)
Սոքօք ներածիլ ի բոլոր շրջագրականս. (Երզն. քեր.։)
Զանազանութիւն ներածէ զյոլովն եւ զնուազն. (Պիտառ.։)