introduction.
εἱσαγωγή isagoge, introductio, inductio, institutio. Ներածելն կամ մուծանելն, իլն. մուտք. նախադուռն. նախաշաւիղ. նախակրթութիւն. ներվարժութիւն. սկզբնաւորութիւն եւ սկզբունք, հմտութեանց, մտածութեանց, սովորութեանց, եւ այլն.
Ներածութիւն պորփիւրի։ Փորձեցայց ի ձեռն սակաւուց իբր ներածութեան յեղանակի զառ ծերունեացն անցանել բանիւ. (Պորփ. յորմէ եւ Յհ. կթ.)
Փորձացայց սակաւուք՝ ներածութեան եղանակաւ.եւ այլն։
Ներածութիւն մակագրեցաւ, վասն զի նա է՝ որ ի ներքս ածէ զմեզ յամենայն իմաստասիրութիւն։ Ստորոգութիւնք Արիստոտելի ներածութիւն են ամենայն իմաստութեան. (Անյաղթ պորփ.։)
Այս իսկ մանաւանդ հեթանոսաց է պատշաճաւոր առ ի հաւատոյ ներածութիւն. (Ոսկ. գծ.։)
Ներբողականս ներածութիւնս, տրամախոհակւանիս այս մտածութեան. (Մագ. ՟Լ. ՟Հ։)
Զբացադրութիւն հին զատկին, զներածութիւն նորոյ զատկիս. (Կամրջ.։)
Է՛ զորս յայլոց այլոց ի գիրս գրեալ, եւ է՛ զորս ի մերոց ներածութեանց. (Շ. մտթ.։)
Զմարմնատեսակ ներածութիւն օրինաց Իսրայէլի հոգեպէս առնուլ եւ գրել. (Լմբ. սղ.։)
Ներածութեամբ արքունական, առ սկիւթականս ահեղ գոչմամբ. (Շ. առ ապիրատ. (իբր յառաջ խաղացմամբ մուտ ունելով)։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ներածութիւն | ներածութիւնք |
| accusatif | ներածութիւն | ներածութիւնս |
| génitif | ներածութեան | ներածութեանց |
| locatif | ներածութեան | ներածութիւնս |
| datif | ներածութեան | ներածութեանց |
| ablatif | ներածութենէ | ներածութեանց |
| instrumental | ներածութեամբ | ներածութեամբք |