opposition, resistance.
ἕνστασις, ἁντίστασις resistentia եւ այլն. Ընդդէմ կալն. դիմամարտութիւն. ճիգն ընդդէմ կալոյ.
Իսկ Պոմպէոս պատերազմեալ ընդ Միհրդատայ՝ տեսանէ զսաստիկ ընդդիմակացութիւն եւ զահագին մարտս. (Խոր. ՟Բ. 14։)
Գիտացեալ զընդդիմակացութիւն նոցա, եւ զանփոփոխ յօժարութիւնն։ Տեսեալ զնորա զընդդիմակացութիւնն անխոնարհելի։ Զի մի՛ յաղթեսցէ մարդկային ընդդիմակացութիւնն. (ՃՃ.։)
Առ ախտսն ընդդիմակացութիւն (այսինքն դիմակալութիւն)։ Միմեանց լուծման եւ ընդդիմակացութեան. (այսինքն անմիաբանութեան, երկպառակութեան). (Բրս. հց.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ընդդիմակացութիւն | ընդդիմակացութիւնք |
| accusatif | ընդդիմակացութիւն | ընդդիմակացութիւնս |
| génitif | ընդդիմակացութեան | ընդդիմակացութեանց |
| locatif | ընդդիմակացութեան | ընդդիմակացութիւնս |
| datif | ընդդիմակացութեան | ընդդիմակացութեանց |
| ablatif | ընդդիմակացութենէ | ընդդիմակացութեանց |
| instrumental | ընդդիմակացութեամբ | ընդդիմակացութեամբք |