s.

opposition, resistance.

s.

ἕνστασις, ἁντίστασις resistentia եւ այլն. Ընդդէմ կալն. դիմամարտութիւն. ճիգն ընդդէմ կալոյ.

Իսկ Պոմպէոս պատերազմեալ ընդ Միհրդատայ՝ տեսանէ զսաստիկ ընդդիմակացութիւն եւ զահագին մարտս. (Խոր. ՟Բ. 14։)

Գիտացեալ զընդդիմակացութիւն նոցա, եւ զանփոփոխ յօժարութիւնն։ Տեսեալ զնորա զընդդիմակացութիւնն անխոնարհելի։ Զի մի՛ յաղթեսցէ մարդկային ընդդիմակացութիւնն. (ՃՃ.։)

Առ ախտսն ընդդիմակացութիւն (այսինքն դիմակալութիւն)։ Միմեանց լուծման եւ ընդդիմակացութեան. (այսինքն անմիաբանութեան, երկպառակութեան). (Բրս. հց.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ընդդիմակացութիւն ընդդիմակացութիւնք
accusatif ընդդիմակացութիւն ընդդիմակացութիւնս
génitif ընդդիմակացութեան ընդդիմակացութեանց
locatif ընդդիմակացութեան ընդդիմակացութիւնս
datif ընդդիմակացութեան ընդդիմակացութեանց
ablatif ընդդիմակացութենէ ընդդիմակացութեանց
instrumental ընդդիմակացութեամբ ընդդիմակացութեամբք