s.

contrariety, opposition, resistance, hostility, adversity;
contestation, dispute, quarrel, contest;
combat, conflict;
— յուղել զիմեքէ, to strive for;
— կրել, to experience adversities;
եղեւ — մէջ նոցա, a dispute arose between them;
—ի ներքս անկեալ, in consequence of disagreement;
— ձիոց, horse-racing.

s.

κατάστασις, νείκος, μάχη resistentia pugna ἁντιλογία contradictio φιλονεικία contentio, rixa եւ այլն. Հակառակելն. հակառակ կալն. ընդդիմամարտութիւն. թշնամութիւն. կագ. կռիւ. մաքառումն. վէճ. բանակռուութիւն.

Չարիս խորհել հակառակութեամբ։ Հակառակութեամբ հակառակ կացից նմա։ Զատելութիւն գրգռէ հակառակութիւն։ Երկոքին արքն, որոց հակառակութիւնն իցէ։ Ի հակառակութիւն ապստամբութեան։ Ո՛վ գայցէ ընդ քեզ ի հակառակութիւն։ Հա՛ն զժանտն յատենէ, եւ ելցէ ընդ նմա հակառակութիւն.եւ այլն։

Հակառակութիւնք տարերաց, կամ հերձուածոց. (Շ. թղթ.։ Նար. ՟Լ՟Ա։)

Առ այս չգոյր ինչ հակառակութիւն քահանայապետիցն.

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հակառակութիւն հակառակութիւնք
accusatif հակառակութիւն հակառակութիւնս
génitif հակառակութեան հակառակութեանց
locatif հակառակութեան հակառակութիւնս
datif հակառակութեան հակառակութեանց
ablatif հակառակութենէ հակառակութեանց
instrumental հակառակութեամբ հակառակութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անհակառակութիւն, ութեան

Voir tout