contrary, adverse, opposite.
ἁντίτυπος, ἁντιτυπής adversam formam habens, contrarius. Որոյ տիպն եւ կերպարանն հակառակ է այլում. աննման. դէմ ընդդէմ. ներհական.
Զի թէ քրիստոս լոյս, ապա հակառակատիպն՝ խաւար։ (Զգալին եւ զիմանալին) զհակառակատիպ զսոսա ջրոյ նմանեցուցանէ։ Եւ ո՛չ զսիրոյն բողբոջս (է տեսանել) ի հակառակատիպ ծաղկանցն. (Լմբ. սղ. եւ Լմբ. պտրգ.։)
Նոյն այր հակառակատիպն եփրեմի. (Ճ. ՟Ա.։)
Երեւումն ծագման լուսոյ արեգական արդարութեան հակառակատիպ գոլով եւ ընդդիմահար դիցն պաշտամանց։ Ներհակասէրն հակառակատիպ պարտաւորեալ՝ զպարտուցն իւրոց հատոյց զտոյժս. (Անան. եկեղ։)
Հակառակատիպ այսմ. այսինքն զսորին հակառակն. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Կ՟Գ։)