that resists, opposite, contrary.
ὐπενάντιος, ἁντιστατικός adversarius, qui contra stat Որ ընդդէմ կայ. ընդդիմակ. հակառակորդ, եւ հակառակ. ընդդիմակայ.
Եթէ ելանիցէք ի պատերազմ յերկրի ձերում ընդդիմակացացն որ կայցեն ձեզ հակառակ. (Թուոց. ՟Ժ. 9։)
Որք ընդդիմակացքն են, կրեսցեն դատաստան. (Յճխ. ՟Ի՟Գ։)
Ընդդիմակաց է հրոյ ջուր։ Ոչ ցանկանալն չշնալոյն ոչ եթէ ընդդիմակաց ինչ է. (Եզնիկ.։)
Հոսումն՝ հաստատութեամբ իւիք զօրաւորաւ եւ ընդդիմակացաւ արգելանի. (Բրս. չար.։)
Ոմանց այսպէս կարծի, եթէ վասն ընդդիմակաց զօրութեանցն ասացեալ իցէ բանս. (Ոսկ. ես.։)
Մերթ՝ Հանդիպակաց. առաջիկայ. ներկայ.
Յօրինակացն տուեցելոց զընդդիմակացն բարձրացուցանել (զՍուրբն Մեսրոպ). (Կորիւն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ընդդիմակվաճառ | ընդդիմակվաճառք |
| accusatif | ընդդիմակվաճառ | ընդդիմակվաճառս |
| génitif | ընդդիմակվաճառի | ընդդիմակվաճառաց |
| locatif | ընդդիմակվաճառի | ընդդիմակվաճառս |
| datif | ընդդիմակվաճառի | ընդդիմակվաճառաց |
| ablatif | ընդդիմակվաճառէ | ընդդիմակվաճառաց |
| instrumental | ընդդիմակվաճառաւ | ընդդիմակվաճառաւք |