adj.

that resists, opposite, contrary.

adj.

ὐπενάντιος, ἁντιστατικός adversarius, qui contra stat Որ ընդդէմ կայ. ընդդիմակ. հակառակորդ, եւ հակառակ. ընդդիմակայ.

Եթէ ելանիցէք ի պատերազմ յերկրի ձերում ընդդիմակացացն որ կայցեն ձեզ հակառակ. (Թուոց. ՟Ժ. 9։)

Որք ընդդիմակացքն են, կրեսցեն դատաստան. (Յճխ. ՟Ի՟Գ։)

Ընդդիմակաց է հրոյ ջուր։ Ոչ ցանկանալն չշնալոյն ոչ եթէ ընդդիմակաց ինչ է. (Եզնիկ.։)

Հոսումն՝ հաստատութեամբ իւիք զօրաւորաւ եւ ընդդիմակացաւ արգելանի. (Բրս. չար.։)

Ոմանց այսպէս կարծի, եթէ վասն ընդդիմակաց զօրութեանցն ասացեալ իցէ բանս. (Ոսկ. ես.։)

Մերթ՝ Հանդիպակաց. առաջիկայ. ներկայ.

Յօրինակացն տուեցելոց զընդդիմակացն բարձրացուցանել (զՍուրբն Մեսրոպ). (Կորիւն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ընդդիմակվաճառ ընդդիմակվաճառք
accusatif ընդդիմակվաճառ ընդդիմակվաճառս
génitif ընդդիմակվաճառի ընդդիմակվաճառաց
locatif ընդդիմակվաճառի ընդդիմակվաճառս
datif ընդդիմակվաճառի ընդդիմակվաճառաց
ablatif ընդդիմակվաճառէ ընդդիմակվաճառաց
instrumental ընդդիմակվաճառաւ ընդդիմակվաճառաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անընդդիմակաց

Ընդդիմակացութիւն, ութեան

Voir tout