hy    |   fr

Հարկաւորապէս

adv.

necessarily;
of course.

cf. ՀԱՐԿԱՒՈՐԱԲԱՐ. ἁναγκαίως.

Որով հարկաւորապէս ամրացուցանէ զաշակերտելոցն միտսն. (Նիւս. երգ.։)

Խնդալ հրամայէ հարկաւորապէս իմանալւոյն սիոնի. (Կիւրղ. զքր.։)

Ունիմք բարի գործովք հարկաւորապէս բարձրացուցանել զաստուած. (Շ. բարձր.։)