necessity, want;
ministry, office, service;
servitude.
ἁνάγκη necessitas. Հարկ. հարկաւորն գոլ. եւ Բռնադատութիւն. եւ Պէտք.
Ոչ հարկաւորութեամբ, այլ յօժարութեամբ. (Ոսկ. յհ.։)
Կոչեն զնա յեպիսկոպոսութիւն բազում աղաչանօք եւ հարկաւորութեամբ. (Սոկր.։)
Զպատմողականին համառօտաբար յառաջ վարեսցուք հարկաւորութիւն. (Արծր. ՟Գ. 12։)
ՀԱՐԿԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. λειτουργία ministerium. Ծառայութիւն. սպասահարկութիւն. արբանեկութիւն. մտերիմ կամ մտադիւր պաշտօն.
Ոչ ոք նմա հրամանատու, եւ ոչ ընդ հարկաւորութեամբ կապեալ. (Մանդ. ՟Ժ՟Ա։)
Լծեալ են ի գործ հարկաւորութեան։ ի ծառայս հարկաւորութեան. (Եղիշ. Իսիւք.։)
Զլուծ հարկաւորութեան մերոյ դժուարըմբերելի համարէին. (Ճ. ՟Ա.։)
Մի՛ անիրաւաբար վարիք առ հնազանդեալսդ՝ ծանր եւ դժուարակիր հարկաւորութեամբ, զոր ոչ կարեն բառնալ։ Սիրով եւ հարկաւորութեամբ հատուցանել։ Որ հոգիքդ էք հարկաւորութեան՝ սպասաւորիչք տեառն. (Շ. ընդհ.։ Իգն.։ Շար.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հարկաւորութիւն | հարկաւորութիւնք |
| accusatif | հարկաւորութիւն | հարկաւորութիւնս |
| génitif | հարկաւորութեան | հարկաւորութեանց |
| locatif | հարկաւորութեան | հարկաւորութիւնս |
| datif | հարկաւորութեան | հարկաւորութեանց |
| ablatif | հարկաւորութենէ | հարկաւորութեանց |
| instrumental | հարկաւորութեամբ | հարկաւորութեամբք |