ԿԱՄԱԿԱՐ ԿԱՄԱԿԱՐԱԲԱՐ. ἐκούσιως sponte, voluntarie. Կամակար մտօք. ի կամակար մտաց. ըստ կամս անձին կամ այռոց. կամակ եւ հեշտալի օրինակաւ. աջողակի. ուզելով, սրտանց, ուզածին պէս, աղէկ մը.
Կամակար ի վիշտս դիմէր (յն. անդանդաղ)։ Կամակար յաղդեցին նոցա ( յն. որպէս կամէին). (՟Բ. Մակ. ՟Զ. 28։ ՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Ա. 49։)
Մինչդեռ կամակար նաւես, երկիր ի նաւաբեկութեան. այսինքն ըստ կամի. յն. յաջողութեամբ. (Ածաբ. մկրտ.։)
Յաջողեալ ... կամակարաբար զիշխանութեանցն տանին վարկ։ Կամակարաբար եւ որում փափաքեն՝ հասանել ըստ ախորժելոյն։ Կամակարաբար կատաղի. (Պիտ.։)