destruction;
displacing, removal;
emigration;
— ոսկերաց, dislocation, luxation.
Խախտելն, իլն. որպէս քակտումն, եղծումն.
Այսքանում վայելուչ կարգի հասուցանել խախտումն. (Պիտ.։)
Եւ որպէս հանումն ի տեղւոջէն.
Լուեալ կոստանդիոս թագաւորն զխախտումն ոսկերաց (այսինքն նշխարաց) հօր իւրոյ՝ բարկացաւ. (ՃՃ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խախտումն | խախտմունք |
| accusatif | խախտումն | խախտմունս |
| génitif | խախտման | խախտմանց |
| locatif | խախտման | խախտմունս |
| datif | խախտման | խախտմանց |
| ablatif | խախտմանէ | խախտմանց |
| instrumental | խախտմամբ | խախտմամբք |