waste, deterioration, ruin, destruction.
ՎԹԱՐՈՒԹԻՒՆ ՎԹԱՐՈՒՄՆ. διάπτωσις lapsus, ruina. Եղծումն. խախտումն. աւեր. քայքայումն. վտանգ. կործանումն. վնաս.
Զհիմամբ հաստատեալս առանց վթարութեան եւ հերքելոյ քամահեն. (Սարկ. հանգ.։)
Հանապազորդ մարմնոյ դադարումն վթարումն իմն միաբան գոյութեան, եւ լուծումն գործէ. (Նիւս. կազմ. ՟Ժ՟Ե։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վթարումն | վթարմունք |
| accusatif | վթարումն | վթարմունս |
| génitif | վթարման | վթարմանց |
| locatif | վթարման | վթարմունս |
| datif | վթարման | վթարմանց |
| ablatif | վթարմանէ | վթարմանց |
| instrumental | վթարմամբ | վթարմամբք |