adj.

unstable, ill-built, weak, frail;
inconstant, mutable;

s.

emigration;
— լինել, to emigrate, to quit one's country.

adj.

σαθρός, σαθρότατος, σαθροσθείς putidus, putris, fragilis Քակտելի դիւրաւ. խարխուլ. զաղփաղփուն. անհաստատ. փուտ.

Եւ մի՛ արմատ եւ հիմն խախուտ հաստատեսցի. (Իմ. ՟Դ. 3։)

Խախուտ խարխուլ։ Որք զորմս խախուտս արտաքոյ բռեսցեն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 11. ՟Բ. 22։)

Խախուտ մտածութիւնք։ Խախուտ ստաբանութին է։ Խախուտ եղիցի քրիստոսամարտիցն առաջարկութիւն. (Պրպմ. ՟Ի՟Բ. ՟Ի՟Զ. լէ։ Կիւրղ. գանձ.։)

Ընդ խախուտ որմով մի՛ ննջեր. (Վրդն. առակ.։)

s.

ԽԱԽՈՒՏՔ գ. μετάστασις migratio. Խախտումն ի տեղւոջէն. գաղութ. գաղթ.

Փախուստ եւ խախուտք լինէին արտաքս քան զսահմանս աշխարհին. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 8։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անխախուտ

Voir tout