s.

cf. Դրդումն.

s.

ԴՐԴՈՒՄՆ ԴՐԴՈՒՈՒՄՆ. σάλος motus եւ այլն. Շարժումն. գրգիռ. յոյզք. շարժլումն. խախտումն.

Ի դրդումն ամենայն չարեաց է խորհրդակից։ Զդրդումն մեր յամենայն ամբոխմանց հաստատէ. (Լմբ. սղ. եւ Լմբ. իմ.։)

Խրատք, յորս իբրեւ ի գաւազան յեցեալ հաստատի, զշարժումն եւ զդրդումն անձինն հաստատելով. (Փիլ. այլաբ.։)

Յայս յուսոյ հաստատութենէ դրդուումն՝ (ա՛յլ ձ. դրդումն). (Լմբ. սղ. ՟Ղ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դրդուումն դրդումունք
accusatif դրդուումն դրդումունս
génitif դրդուման դրդումանց
locatif դրդուման դրդումունս
datif դրդուման դրդումանց
ablatif դրդումանէ դրդումանց
instrumental դրդումամբ դրդումամբք