tyranny;
despotism.
τυραννίς, τυραννία tyrannicus dominatus, imperium, regnum Բռնակալելն. իշխելն տիրաբար կամ բռնութեամբ կամ ապստամբութեամբ. տէրութիւն. բռնաւորութիւն. cf. ՀԱՐՍՏՈՒԹԻՒՆ. δυναστεία dynastia
Յորմէ տակաւին եւս երկնչէր Պիղատոս, քակտեաց (Յիսուս) զբռնակալութեանն զայն կարծիս։ Պիղատոս յերկիւղի էր, եւ զարհուրէր վասն բռնակալութեան. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 36։ Բրսղ. մրկ.։)
Նախծին որդին թագաւորէր՝ մինչեւ ցկիփսեղեայ բռնակալութիւնն. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Ամենայն հեթանոսք ծովացեալ բռնակալութեամբ. (Արշ.։)
Պետք հարաւային բռնակալութեանն. (Ճ. ՟Ա.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բռնակալութիւն | բռնակալութիւնք |
| accusatif | բռնակալութիւն | բռնակալութիւնս |
| génitif | բռնակալութեան | բռնակալութեանց |
| locatif | բռնակալութեան | բռնակալութիւնս |
| datif | բռնակալութեան | բռնակալութեանց |
| ablatif | բռնակալութենէ | բռնակալութեանց |
| instrumental | բռնակալութեամբ | բռնակալութեամբք |