adj.

insupportable, intolerable, heavy, burdensome;
incomprehensible, inconceivable.

adj.

ἁφόρητος. importabilis. Զոր չկարէ ոք տանել. իբր Անբառնալի առ ծանրութեան.

Անուրս ծանունս եւ անտանելիս. (Նար. ՟Ի։)

intolerabilis, molestus. Անբերելի, այսինքն անըմբռնելի. անկարելի. ծանր. եւ Դժուարին. անհնարին. չէքիլմէզ. թէհամմիւշ օլունմազ. գապիլսիզ.

Հրամանս տալով խիստ եւ անտանելիս. (Խոր. ՟Գ. 68։)

Անտանելի թշուառութիւնք, կամ պատրանք, վնասակարութիւն. (Պիտ.։)

Անտանելի չարչարանք. (Շար.։)

Անտանելի տուգանք, կամ վտանգք, տարակուսանք. (Յհ. կթ.։)

Անտանելի յիշատակ, կամ ահաւորութիւն, կամ պատուհաս. (Նար.։)

Անհնարին եւ անտանելի է ինձ եւ անկարելի՝ առնել ինչ հակառակ (հօր). (Ոսկ. ՟Ա. 37։)

Սակս անտանելի գոլով յաղագս մարդոյ իմանալ ումեք օտար բնութիւն զբազուկն կամ զաջն եւ զմատն. (Աթ. ՟Ը։)

ἁχώρητος, ἁνεκχώρητος. qui capi, comprehendi non potest, immensus. Անըմբռնելի, անպարունակելի, անպարագրելի, անչափ, անհնարին.

Որ անտեսնելին է, եւ փառս ունի անտանելի. (Փիլ. յովն.։)

Զիա՞րդ շարադրի առ դոյզն մարմին անտանելին. (Աթ. ՟Բ։)

Անտանելին ի համայնից։ Որ զանտանելին էից եւ այլն։ Անտանելւոյն տաղաւար. (Շար.։)

Զանտանելին երկնի բարձրութեան, եւ երկրի լայնութեան. (Նար. կուս.։)

Տկար ամանոյ զծանր եւ զանտանելին տանել. (Նար. երգ.։)

Լցաւ երուսաղէմ անտանելի ամբոխիւ. (Զաք. կթ.։)

Անկարօղ ի տանել.

Անտանելի զայս բնութիւնս գիտելով այնմ անտարր տարողութեան. (Նար. երգ.։)

Անմարթ ի տանել ուրեք, կամ դժպատեհ ի տանել մատուցանել.

Լացն զմահ միամօրն զանտանելին յողջակէզ. (Եղիշ. դտ.։)