hy    |   fr

Քարոզակից

s.

fellowpreacher.

adj.

Կցորդ, ընկեր՝ գործակից ի քարոզութեան աւետարանի.

Ընկեր պետրոսի, եւ քարոզակից բառնաբայ։ Ի պետրոսեաց եմք առաքեալ, քարոզակցիդ փրկանք եղեալ. (Եզնիկ.։ Շ. վիպ.։)