cf. Գետնաքարշ;
— խորհուրդք, mean, grovelling, base thoughts.
Որ ի վայր քարշէ կամ քարշի. երկրաքարշ. գետնաքարշ. գետնանախանձ.
Վայրաքարշ է աշխարհ, եւ խաբօղ։ Յամենայն վայրաքարշ եւ ի սնոտի վարուց վերանալ. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։ Տօնակ.։)
Հրաժարեցէ՛ք յամենայն նիւթական իրաց, որ սովորեցաւ վայրաքարշ առնել զհոգի։ Զմարմնոյս մերոյ տկարութիւն, եւ զվայրաքարշ բնութիւն. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Դ։ Ի գիրս խոսր.։)