adj.

worldly;
cf. Գետնաքարշ;
այր —, carnal-minded, lustful.

adj.

Որ ընդ երկիր քարշի. որպէս բոյս գետնատարած, կամ սողուն. գետինը քըսուօղ, գետնի կպած.

Յերկրաքարշ պատաղելոցն։ Գետնանախանձ եւ երկրաքարշ զօրէն սեղխենւոյ. (Պիտ.։)

Մեղօք երկրաքարշ եղեալ իբրեւ զօձ թիւրեալ ամենայն զգայութեամբք ընդ երկիր սողայ. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ա։)

ԵՐԿՐԱՔԱՐՇ. Երկրական. երկրասէր, աշխարհային.

Որ է ըստ մարմնոյ երկրաքարշ տաժանմանցս. (Յհ. իմ. եկեղ.։)

Երկրաքարշ հեշտութիւն, վարք, կամ վարուք. միտք, հոգի, յորձանք խորհրդոց, ալիք. (Վրդն.։ Լմբ.։ Սարգ.։)

Անմտիցն եւ երկրաքարշիցն ... եղեւ ըղձալի. (Լմբ. ատ.։)

ԵՐԿՐԱՔԱՐՇ ԼԻՆԵԼ. Քարշիլ ընդ երկիր, եւ կոխոտիլ.

Բարկութիւնն կռփեսցի յերկայնմտութենէն, եւ երկրաքարշ լիցի ի սուրբ սիրոյն. (Կլիմաք.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Երկրաքարշութիւն, ութեան

Voir tout