savage.
ՎԱՅՐԱՍՈՒՆ որ եւ ԸՆԴՎԱՅՐԱՍՈՒՆ. Դատարկասուն. վայրագասուն.
Ոչ ընդ հրահանգս հանել (զորդիս), այլ ընդ վայրասունս, (կամ ընդվայրասունս՝ թողուլ). (Ոսկ. մ. ՟Գ. 6։)
Փոյթ է աստուծոյ վասն արարածոց, երէոց, անասնոց, թռչնոց, եւ վայրասուն գազանաց. (Մծբ. ՟Ժ՟Բ։)