want, indigence;
necessity;
witness, testimony.
Կարօտ գոլն պիտոյից. պէտս ունելն.
ծարաւեցաւ արդարապէս, եւ ինքն գիտէ՝ մերով պիտաւորութեամբն ծանուցանիլ զինքն գոլ մարդ ճշմարիտ. (Թէոդոր. մայրագ.։)
կամ պիտանութիւն. կարեւորութիւն.
Մերձենան ի նա հոգիացեալքն, եւ ոչ պիտաւորութիւնք զգալեացս հայելեաց. (այլ ձ. պիտառութիւն). Լմբ. պտրգ.։
Մերթ եւս՝ որպէս Պիտառութիւն. վկայութիւն.
Լուր որ ի սուրբսն հօր մերում կիւրղի աղեք. սանդրացւոյ՝ յեփեսոս հակառակ նեստորի ամպարշտի՝ ասելով ի ձեռն պիտաւորութեան որ ի սուրբսն ամբրոսեայ մետիղոցւոյն. (Ոսկիփոր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | պիտաւորութիւն | պիտաւորութիւնք |
| accusatif | պիտաւորութիւն | պիտաւորութիւնս |
| génitif | պիտաւորութեան | պիտաւորութեանց |
| locatif | պիտաւորութեան | պիտաւորութիւնս |
| datif | պիտաւորութեան | պիտաւորութեանց |
| ablatif | պիտաւորութենէ | պիտաւորութեանց |
| instrumental | պիտաւորութեամբ | պիտաւորութեամբք |