to want, to be wanting.
δέομαι, χράομαι, ἁποχράομαι egeo, opus habeo, utor. Պէտս ունել. կարօտիլ.
Յաւելուածոյ պիտաւորեալն՝ անկատար է. (Կիւրղ. գանձ.։)
Որոյ իմաստ՝ զօրաց ոչ պիտաւորէր, այլ անձամբ մղէր զպատերազմն. (Ասող. ՟Գ. 6։)
Կամ պիտոյ լինել.
Ամենազօրին ոչ պիտաւորի օգնութիւնք նոցա. (Վանակ. յոբ.։)
Կամ վարել ի պէտս. վարիլ իւիք.
Մեք ասեն որպէս նիւթով իւիք ի մարմնական ի բնութենէ բաշխմամբք պիտաւորեալք՝ ծնանիմք ի մէջ զծնունդսն. (Կիւրղ. գանձ.։)