cf. Պարսաւադիր.
μωμοσκόπος reprehendendi animo observans, curiosus reprehensor. Որ գիտի պարսաւանս կամ արատս գտանել ի վերայ այլոց, ըստ գտանօղ. բամբասասէր. պարսաւասէր.
Բանավաճառք, եւ վկայելոց (գովութեամբ ի վարդապետութեան)՝ պարսաւադէտք. (Ճ. ՟Բ.։)
Անձամբ ոչ ետուն՝ զարհուրեալք ի պարսաւադիտաց. (Մխ. դտ.։)
Ապա եթէ ոք ի պարսաւադիտացն ի վերայ մեր ընթացեալ՝ խոտորնակս ինչ խորհեսցի հակառակելով՝ (Նանայ.։)
Ծածկեաց զիրսն ի պարսաւադիտացն. (Իգն.։)
Յիրաւի պարտապանք գտցուք պարսաւադիտացն. (Նիւս. կազմ.։)
Ողջ ամբողջ եւ անխախուտ մնասջիք ի պարսաւադիտութեան դիտողէ. (Յհ. կթ.։)
Կարասցէ պախարակել զսա, որ պարսաւադէտ բարս ունիցի. (Պիտ.։)
ՊԱՐՍԱՒԱԴԷՏ ԼԻՆԵԼ. μωμοσκοπέω reprehendendi animo considero. Սագտանել. մեղադիր լինել.
Պարսաւագէտ բանիս լիցին ... մի՛ համարիր մեղքս նոցին. (Յս. որդի.։)