adj.

blaming, carping, critical, criticizing, fault-finding;

s.

censor, critic, fault-finder, Zoilus;
— լինել, cf. Պարսաւեմ;
— կայ զամենայնէ, he finds fault with everything.

adj.

κατήγορος accusator. Որ դնէ պարսաւանս այլում. չարախօս.

Ոսոխս զամենեսեան ունին եւ պարսաւադիրս. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 27։)