adj.

fond of criticism, carping, fault-finding.

adj.

φιλόψογος, φιλεγκλήμων reprehendere amans, calumniator. Որ սիրէ պարսավել զայս. բամբասէր. պարսաւադէտ. պարսաւադիր.

Ծանիցեն պարսաւասէր ոսոխք. (Փիլ. նխ. ՟ա.։)

Լուայ զպարսաւասիրաց ոմանց՝ զօրէն պիծակաց ոմանց հնչեցուցանել՝ դաժանս զգայռալով ի վերայ իմ բանս. (Պրպմ. ՟Խ՟Գ։)

Մի դարձեալ մեզ ի վերայ յարձակեսցին պարսաւասէրքն եւ յամենայնի արագունք։ Լեզուք չարք եւ պարսաւասէր շրթունք խօսին զմենջ. (Սարկ. հանգ.։)

Զի՞նչ դարձեալ ասիցեն պարսաւասէր հերձուածքն. (Կիւրղ. գանձ.։)

Պարսաւասէրն լինել եւ բարիատեաց. (Փիլ. լին. ՟Գ. 43։)

Կեղծաւորքն պարսաւասէր եղեալ՝ դատեն՝ զեղբարսն, ծածկելով զինքեանցն պարսաւանք. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։ 1)