s.

place where one makes a vow or convention.

s.

Ընդունարան կամ գործի ուխտին աստուծոյ. որպէս տապան նոյի.

Առ տիրական բանին ուխտարան. (Նար. մծբ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ուխտարան ուխտարանք
accusatif ուխտարան ուխտարանս
génitif ուխտարանի ուխտարանաց
locatif ուխտարանի ուխտարանս
datif ուխտարանի ուխտարանաց
ablatif ուխտարանէ ուխտարանաց
instrumental ուխտարանաւ ուխտարանաւք