hy    |   fr

Ուխտատեղի, ղւոյ

s.

sanctuary, holy place.

s.

որ եւ ասի ՈՒԽՏ, ՈՒԽՏՔ. Տեղի՝ ուր գնան հաւատացեալք յուխտ. որպէս անօրինական տեղիք յերուսաղէմ, եւ նշանաւոր տաճարք եւ վկայարանք սրբոց.

Եւ զամենայն ուխտատեղին՝ նախատանօք այպանէին. (Ներս. մոկ.։)