Նուազութիւն, ութեան

s.

ἕκλειψις, ἕλλειψις, ἑλάττωμα delectus, defectio ὐστέρημα, ἕνδεια penuria, indigentia, egestas, inopia σμικρότης parvitas ἅνεσις remissio եւ այլն. Նուազ գոլն կամ գտանիլն. պակասութիւն. թերութիւն. սակաւութիւն. յետնութիւն. նուաստութիւն. եւ Կարօտութիւն. որ է պրս. նիյազ.

Ի սով եւ ի ծարաւ, եւ ի ծարաւ, եւ ի մերկութեան, եւ ի նուազութեան ամենայնի։ Խորովեսցէ ի նոցանէ եւ կերիցէ, եւ վասն նուազութեան յամենայնէ թաքուսցէ յանձկութեան եւ ի նեղութեան։ Զնուազութիւն աւուրց իմոց ասա՛ ինձ։ Խորհուրդ համառօտ, սակայն յառաւելութիւն. եւ ամենայն վաղվաղուկ, սակայն ի նուազութիւն. եւ այլն։

Կատարելոյ՝ եւ աճումն նուազութիւն է. (Սեբեր. ՟Ա։)

Ի՞ւ չարանան, եթէ ոչ բարեաց ունակութեանց եւ ներգործութեանց նուազուեամբ։ Բարին ի միոյ եւ ի բոլոր պատճառէն է, իսկ չար ի բազմաց եւ ի մասնաւորաց նուազութեանց. (Դիոն. ածայ.։)

Ոչ է լինելութիւն՝ ապականութիւն, եւ ոչ աճելութիւն՝ նուազութիւն. (Արիստ. շարժ.։)

Զնուազութիւն ոչ թաքուցանեն ո՛չ զանձանց եւ ո՛չ զընկերացն։ Ո՛չ լուար առակին, որ ասէ, թէ պարտ է զբարեկամսն նուազութեամբ ունել. (իմա, անկատարութեամբն հանդերձ). (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 41. եւ 33։)

Պարծանս ինքեան զնուազութիւն առնելով. ամենայն զկարօտութիւն. (Բրս. գոհ.։)

Արուեստն (բժշկական) զնուազութիւն մայր ողջութեան կոչէ», այսինքն զսակաւապիտութիւն. (Բրս. հց.։)

ՆՈՒԱԶՈՒԹԻՒՆ. որպէս Խաւարումն լուսաւորաց.

Եղեւ մեծ նուազութիւն արեգական. (Եւս. քր. ՟Բ։)

ՆՈՒԱԶՈՒԹԻՒՆ. որպէս Նրբութիւն. թափանցկութիւն.

Ի սիք ուրբ զաստուածայինն նուազութիւն ցուցանելով. (Դիոն. ածայ.։)