abasement, undervaluing, humiliation, abjection, baseness, degradation, meanness, vileness;
առանց նուաստութեան, without meanness.
ταπείνωσις humilitas ταπεινότης animi dejectio, demissio, tenuitas. Նուաստ եւ ստորին վիճակ. նուաստանալն. զիջումն. խոնարհութիւն. ցածութիւն. յետնութիւն.
Մարմնոյն նուաստութիւն։ Նուաստութեամբն (Յիսուսի) բարձրացեալք, եւ աղքատութեամբն ճոխացեալք. (Առ որս.։)
Բարձրութիւն աստուածութեան, նուաստութիւն մարդկութեան. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Եթէովպիա, որ թարգմանեալ է անունն նուաստութիւն. եւ նուաստ է երկչոտութիւն. իսկ արութիւն նուաստութեան եւ երկչոտութեան թշնամի եւ հակառակ է. (Փիլ. այլաբ.։)
Ի ձեռն իմոյ նուաստութեան զայնպիսին քակտեաց արձան. (Մագ. ՟Խ՟Է։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նուաստութիւն | նուաստութիւնք |
| accusatif | նուաստութիւն | նուաստութիւնս |
| génitif | նուաստութեան | նուաստութեանց |
| locatif | նուաստութեան | նուաստութիւնս |
| datif | նուաստութեան | նուաստութեանց |
| ablatif | նուաստութենէ | նուաստութեանց |
| instrumental | նուաստութեամբ | նուաստութեամբք |