cf. Նուաղումն.
Իբր Նուաղութիւն. պակասութիւն. ἕλλειψις.
Պատուհասեալ վասն իւղոյն նուաղութեան. (Ոսկ. ՟բ. տիմ. ՟Զ։ Իսկ թէ ասէր, վասն լուսոյն նուաղութեան, լինէր բուն նշանակութիւն՝ աղօտութիւն։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նուաղութիւն | նուաղութիւնք |
| accusatif | նուաղութիւն | նուաղութիւնս |
| génitif | նուաղութեան | նուաղութեանց |
| locatif | նուաղութեան | նուաղութիւնս |
| datif | նուաղութեան | նուաղութեանց |
| ablatif | նուաղութենէ | նուաղութեանց |
| instrumental | նուաղութեամբ | նուաղութեամբք |