dying with envy, full of envy, envious, jealous;
— առնել, to move to envy, to provoke to jealousy, cf. Նախանձեցուցանեմ.
βάσκανος invidus. Նախանձու բեկեալ՝ մաշեալ. մախացող.
Իբրեւ զնախանձաբեկս, եւ ամենայն մարդկան փրկութեան թշնամիք. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 4։)
Բազում են գունդք նախանձասբեկաց եւ չարախօսացն։ Նախանձ նախանձաբեկացն յոչէութիւն դառնայ. (Լմբ. առակ. եւ Լմբ. ժղ.։)
Դուստր էր հաւատոցն աբրահամու. (եւ ոչ նախանձաբեկ ժողովարանին. Լմբ. անառակ.։)
ՆԱԽԱՆՁԱԲԵԿ ԱՌՆԵԼ, ԼԻՆԵԼ. ζηλόω, παραζηλόω, -ομαι ad aemulationem provoco, aemulor, invideo. Նախանձեցուցանել, նախանձիլ. նախանձու մաշել, իլ.
Մի՛ նախանձաբեկ առներ զկին գրկաց քոց. (Սիր. ՟Թ. 1. հին։)
Որ ուսուցանէ զորդի, նախանձաբեկ առնէ զթշնամիս. (Սիր. ՟Լ. 3. նոր։)
Ընտրեաց աստուած զհեթանոսս, զի նախանձաբեկ արասցէ զհրէայսն. (Իգն.։)
Փեննա նախանձաբեկ առնէր զխանն՝ բարկութեամբ. (Եփր. թագ.։)
Ջանայր զվրէժ խնդրել մեծաւ քինու նախանձաբեկ լինելով. (Ագաթ.։)
Բանսարկուն նախանձաբեկ լինէր ի տեսանել զերանելին յայնպիսի հանդէս բարեպաշտութեան. (Ճ. ՟Բ.։)
Զորմէ նախանձաբեկ եղելոյ մարգարէն ասէր, այլ նոքա կամէին՝ թէ հրոյ ճարակ լեալ էին. (Ոսկ. ես.։)
Նախանձաբեկ գոլով նոցին՝ առ փրկութեան հեթանոսին. (Յիսուս որդի.։)