adj.

having the same definition;
having conterminous bounds of confines.

adj. adv.

Ունօղ զմի կամ զմիօրինակ սահման. եւ Որպէս զսահման մի (ըստ ամենայն առման սահման բառին).

Յամենայն շարժմունս առ մի սահման շաղկապաւ. եւ են միասահման. ո՛րզան, հոգին սուրբ՝ քերեալ գիծ՝ յերկաքանչիւրոց եզաբար ընդ պատճառաւ. (Քեր. քերթ. այսինքն որպէս որչին ասի բան եւ սահման հօր իբր ծնունդ, նոյնպէս եւ հոգին՝ սահման հօր եւ որդւոյ՝ իբր ելումն յերկոցունց որպէս ի միոյ պատճառէ։)

Զլերինս եւ զբարձունս եւ զամենայն երկիր՝ միասահման ունէին. (Վեցօր.։)