cf. Համապատիւ.
ὀμότιμος ejusdem honoris, par. Միապաշտօն. համափառ. համապատիւ.
Միապատիւ է աստուածականն, եւ ոչ բազմաբար. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Յերրորդութեանդ սրբում, ի նոյն պաշտօն հաւասարութեան միապատիւ զուգականութեան. (Նար. ՟Հ՟Գ։)
Բարւոք ասաց հոգին սուրբ. (այս բան) զմիապատիւ հրամանս առանձնաւորութեան երրորդութեանն ցուցանէ. (Ոսկ. ես.։)
Ի ձեռն միջնորդի բանին թուակից եղեն, եւ միափառ եւ միապատիւ. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ը։)
Ամենեքին հաւասարք կամէք, վասն որոյ եւ միապատիւ փառաց պսակացն արժանացան. (Բրս. ապաշխ.։)
Զի թէպէտ միապէս է տուեալ շնորհք ի հաւատացեալս, այլ ոչ միապատիւ ամենեքեան. (Կանոն.։)