hy    |   fr

Միասնութիւն, ութեան

s.

conjunction, connection.

cf. ՄԻԱՍՆԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ.

Այնոցիկ՝ որ յերկնին են, ամենեցուն է յարութիւնն. եւ միասնութիւն եւ կապ՝ ինքն երկին. (Փիլ. ել. ՟Բ. (իբր զօդ յարեցուցիչ։))

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif միասնութիւն միասնութիւնք
accusatif միասնութիւն միասնութիւնս
génitif միասնութեան միասնութեանց
locatif միասնութեան միասնութիւնս
datif միասնութեան միասնութեանց
ablatif միասնութենէ միասնութեանց
instrumental միասնութեամբ միասնութեամբք