solitude, retreat, loneliness.
μόνωσις solitudo. Միայնաւորութիւն. որպէս առանձնութիւն, եւ միայնակեցութիւն.
Զմիայնութիւնն սիրէ, զանխուլ լինել ի բազմաց լաւ համարեալ. (Փիլ. իմաստն.։)
Ընկա՛լ զըներդ քո (զգիրս եփրեմի) ի քումն միայնութեան. (Մագ. ՟Գ։)
Որ սիրէ՝ ասէ, զանց խրատէ. զոր ի միայնութեան գտանել անհնար է։ Միասնական կեանքն քան զմիայնութիւն է նախապատիւ. (Բրս. հց.։)
Նստի ի միայնութեան խուցն։ Հանցէ զնոսա ի միայնութեան կեանս։ Ստանալ զվարս միայնութեան. (Վրք. հց. ՟Բ. ՟Ի՟Զ։)
Գրիգորիոս միայնութեան սիրող, անընդմիջաբար միշտ ընդ աստուած խօսող. (Տաղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | միայնութիւն | միայնութիւնք |
| accusatif | միայնութիւն | միայնութիւնս |
| génitif | միայնութեան | միայնութեանց |
| locatif | միայնութեան | միայնութիւնս |
| datif | միայնութեան | միայնութեանց |
| ablatif | միայնութենէ | միայնութեանց |
| instrumental | միայնութեամբ | միայնութեամբք |