s.

solitude, retreat, loneliness.

s.

μόνωσις solitudo. Միայնաւորութիւն. որպէս առանձնութիւն, եւ միայնակեցութիւն.

Զմիայնութիւնն սիրէ, զանխուլ լինել ի բազմաց լաւ համարեալ. (Փիլ. իմաստն.։)

Ընկա՛լ զըներդ քո (զգիրս եփրեմի) ի քումն միայնութեան. (Մագ. ՟Գ։)

Որ սիրէ՝ ասէ, զանց խրատէ. զոր ի միայնութեան գտանել անհնար է։ Միասնական կեանքն քան զմիայնութիւն է նախապատիւ. (Բրս. հց.։)

Նստի ի միայնութեան խուցն։ Հանցէ զնոսա ի միայնութեան կեանս։ Ստանալ զվարս միայնութեան. (Վրք. հց. ՟Բ. ՟Ի՟Զ։)

Գրիգորիոս միայնութեան սիրող, անընդմիջաբար միշտ ընդ աստուած խօսող. (Տաղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif միայնութիւն միայնութիւնք
accusatif միայնութիւն միայնութիւնս
génitif միայնութեան միայնութեանց
locatif միայնութեան միայնութիւնս
datif միայնութեան միայնութեանց
ablatif միայնութենէ միայնութեանց
instrumental միայնութեամբ միայնութեամբք