solitude, solitary life, loneliness;
cf. Միայնակեցութիւն.
որպէս Միայնակեցութիւն.
Ամենայն իրաց հոգեւորաց զանձն տուեալ միայնաւորութեամբ։ Միայնաւորութիւն բնակութեան յանապատի. (Ագաթ.։)
Սքանչելի վարուք միայնաւորութեամբ. (Կիր. պտմ.։)
(Ոմանք ի փիլիսոփայից եղեն) միանձունք զմիայնաւորութեան կալեալ զվարս. (Շիր.։)
Եւ որպէս Առանձնութիւն. միայնակ մնալն. մինաւորութիւն.
(Մեսրոպայ՝ յետ փոխման սահակայ՝) միայնաւորութեանն տրտմութիւն դթողոյր զուարթացեալ. (Կորիւն.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | միայնաւորութիւն | միայնաւորութիւնք |
accusatif | միայնաւորութիւն | միայնաւորութիւնս |
génitif | միայնաւորութեան | միայնաւորութեանց |
locatif | միայնաւորութեան | միայնաւորութիւնս |
datif | միայնաւորութեան | միայնաւորութեանց |
ablatif | միայնաւորութենէ | միայնաւորութեանց |
instrumental | միայնաւորութեամբ | միայնաւորութեամբք |