s.

consubstantiality.

s.

որպէս յն. ὀμοουσιότης consubstantialitas. Ունելն զմի եւ զնոյն բնութիւն. համագոյութիւն.

Որ է միաբնութիւն եւ միակամութիւն երկրպագելի սուրբ երրորդութեանն. (Քեր. քերթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif միաբնութիւն միաբնութիւնք
accusatif միաբնութիւն միաբնութիւնս
génitif միաբնութեան միաբնութեանց
locatif միաբնութեան միաբնութիւնս
datif միաբնութեան միաբնութեանց
ablatif միաբնութենէ միաբնութեանց
instrumental միաբնութեամբ միաբնութեամբք