consubstantiality.
որպէս յն. ὀμοουσιότης consubstantialitas. Ունելն զմի եւ զնոյն բնութիւն. համագոյութիւն.
Որ է միաբնութիւն եւ միակամութիւն երկրպագելի սուրբ երրորդութեանն. (Քեր. քերթ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | միաբնութիւն | միաբնութիւնք |
accusatif | միաբնութիւն | միաբնութիւնս |
génitif | միաբնութեան | միաբնութեանց |
locatif | միաբնութեան | միաբնութիւնս |
datif | միաբնութեան | միաբնութեանց |
ablatif | միաբնութենէ | միաբնութեանց |
instrumental | միաբնութեամբ | միաբնութեամբք |